Codex Sinaiticus'un Modern Tarihi

Bu tür diğer belgelerle birlikte, şimdi Yeni Buluntular olarak bilinen koleksiyonu oluşturdular [18.2]. Avrupalı araştırmacılar Codex Sinaiticus'u yüzyıllardır saklandığı manastırın kütüphanesinde keşfettikten sonra, dönemin çeşitli bilimsel misyonlarının Doğu'nun hazinelerini yağmalama genel eğilimini izleyerek, Codex'in birkaç sayfası veya daha küçük parçaları Kütüphaneden çıkarılmıştır. Bu nedenle, 1844 yılında İncil ilahiyatçısı K. Tischendorf tarafından kırk üç sayfanın çıkarıldığını ve Leipzig'e götürüldüğünü (şimdi Leipzig Üniversitesi Kütüphanesi'nde tutulmaktadır), el yazmasının daha küçük parçalarının ise Archimandrite Porphyrius Uspenskij tarafından Rusya'ya götürüldüğünü (şimdi Saint Petersburg'daki Rus Ulusal Kütüphanesi'nde tutulmaktadır) biliyoruz. Her iki durumda da Sina Manastırı, Kodeks'in bu parçalarının yasal mülkiyeti üzerinde iyi belgelenmiş bir hak iddiasını sürdürmektedir, çünkü mevcut sahipler herhangi bir meşru satın alma belgesine sahip değildir.

Her halükârda, Codex Sinaiticus'un kalan gövdesi 1859 yılına kadar manastır kütüphanesinde muhafaza edilmiş, bu tarihte Rusya'nın Babıâli Büyükelçisi Prens A. Lobanov'un teminat mektubuyla K. Tischendorf'a, üzerinde daha fazla çalışabilmesi ve yayınlayabilmesi için ödünç verilmiştir. Yine de, Lobanov'un teminat mektubu ve Tischendorf tarafından imzalanan makbuz, eserin gerçek sahibi olan manastıra iade edilmesi gerektiğini açıkça belirtmektedir.

Moskova Lomonosov Devlet Üniversitesi'nden Doçent A. Zacha- rova, 2003-2006 yılları arasında Saint Petersburg Devlet Tarih Arşivi'nde ve Moskova'daki Rusya İmparatorluğu Dışişleri Bakanlığı Arşivi'nde, Kodeks'in ödünç verilmesinin kesin koşulları ve sonraki akıbeti hakkında kapsamlı bir araştırma yürütmüştür. Aynı zamanda Sina Başpiskoposu Damianos, manastır kütüphanecisi Hieromonk Justin ve diğer bazı pederler ile Atina Üniversitesi'nden Profesör P. Nikolopoulos ve Dr. N. Fyssas başkanlığındaki Sina Dağı Vakfı'nın bilimsel komitesi de Sina'daki Manastır Arşivleri'nde ve Kahire Manastırı Bağımlılığı'nda aynı konuda araştırmalar yapmıştır. Bu araştırma sırasında keşfedilen ve henüz yayınlanmamış olan belgeler, Codex Sinaiticus elyazmasının ana gövdesinin, aksi yöndeki güçlü arzusuna rağmen manastır kütüphanesine iade edilmediği dönemin trajik koşullarına daha fazla ışık tutmuştur. [18.3-4].

Söz konusu yeni veriler, arşiv malzemesinin titizlikle incelenmesinin ardından toplanmış ve Codex Sinaiticus'un dijital olarak bir araya getirilmesi projesi çerçevesinde British Library (Londra, 6-7 Temmuz 2009) ve Rusya Ulusal Kütüphanesi'nde (St. Petersburg, 12-13 Kasım 2009) düzenlenen bilimsel konferanslarda sunulmuştur; toplanan arşiv malzemesinin tam bir baskısının yakın gelecekte yayınlanması beklenmektedir. NF